فقر. احتیاج. مسکنت. بی نوایی. فقیری. درماندگی. (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین) : رهی خواهی شدن کآن ره دراز است به بی برگی مشو بی برگ و ساز است. نظامی. به بی برگی سخن را راست کردم نه او داد و نه من درخواست کردم. نظامی. بسی دلتنگی و زاری نمودیم بسی خواری و بی برگی بدیدیم. عطار. چونکه با بی برگی غربت بساخت برگ بی برگی بسوی او بتاخت. مولوی. زمستانست و بی برگی بیا ای باد نوروزی بیابانست و تاریکی بیا ای قرص مهتابم. سعدی. اگر عنقا ز بی برگی بمیرد شکار از چنگ گنجشکان نگیرد. سعدی. گر بی برگی بمرگ مالد گوشم آزادی را به بندگی نفروشم. دهخدا
