معنی بی انصاف بی انصاف آن که از راه عدالت منحرف گردد، ظالم، ستمکار، بیدادگر آن که از راه عدالت منحرف گردد، ظالم، ستمکار، بیدادگر تصویر بی انصاف فرهنگ فارسی معین