معنی بهجت
- بهجت((بِ یا بَ جَ))
- شادمان شدن، زیبایی، سرور، شادی
واژههای مرتبط با بهجت
بهجت
- بهجت
- شادمانی
بهجت
- بهجت
- شادمانی، شادی
بهجت
- بهجت
- شادمانی، سُرور، خرمی، شادابی، خوبی، تازگی
بهجت
- بهجت
- شادمانی و تازگی. (غیاث) (آنندراج). سرور و شادی و شادمانی. (ناظم الاطباء) : آن ولایات دیگر بار ببهجت ملک و روای سلطنت او آراسته گشت. (ترجمه تاریخ یمینی چ تهران ص 301).
بهجت
- بهجت
- ابتهاج، خوشی، سرور، شادمانی، نشاط، شادی، مسرت
متضاد: اندوه، غم
بهشت
- بهشت
- فردوس، جنت (نگارش کردی: بهههشت)
بجهت
- بجهت
- بسبب، بعلت، بواسطه
بهیت
- بهیت
- هاژ گیج
بهشت
- بهشت
- باغی که از خوشی و خرمی نظیر نداشته باشد، جنت، فردوس
