معنی بوجه
- بوجه((بِ وَ))
- شایسته، آنچنان که باید
واژههای مرتبط با بوجه
بوجه
- بوجه
- به روش به گونه ی
بوجه
- بوجه
- چنانکه باید. (از فرهنگ فارسی معین).
- بوجه بودن، درست بودن. (فرهنگ فارسی معین)
بوجه
- بوجه
- بروش. بمنوال. بطور. بطرز: بوجه اتم و اکمل. به این معنی لازم الاضافه است. (فرهنگ فارسی معین). مأخوذ از عربی. بطریق و بروش و بمنوال و بطور و بطرز. (ناظم الاطباء)
بوجه
- بوجه
- بکن، از ریشه درآور
توجه
- توجه
- روی آوری، پروا، رویکرد، منید، پرداختن، دریافت
باجه
- باجه
- گیشه
بویه
- بویه
- نفحه
بلجه
- بلجه
- سپیده دم پایان شب
بویه
- بویه
- آرزو
