معنی بندوق
- بندوق((بَ یا بُ))
- بندق، تفنگ، جمع بنادیق
واژههای مرتبط با بندوق
بندوق
- بندوق
- جه زاده بیج (زنازاده گویش گیلکی) تفنگ، جمع بنادیق
بندوق
- بندوق
- تفنگ. و این مأخوذ از بندق است که بضم اول و ثالث باشد و در عربی بمعنی غلوله باشدچون از تفنگ گلولۀ آهن یا سرب می اندازند، لهذا مجازاً تفنگ را گویند که آلت انداختن است. بندق نیز گفته اند. (غیاث) (آنندراج). بندق. تفنگ. ج، بنادیق. (فرهنگ فارسی معین). تفنگ. ج، بنادیق. (ناظم الاطباء)
بندول
- بندول
- ریسمانی که بدریچه دول آسیا اتصال دارد و چون آن را بکشند غله از دول در میان دو سنگ آسیا داخل گردد
بندوقی
- بندوقی
- تفنگدار
بندوز
- بندوز
- جوال دوز
بنداق
- بنداق
- کلاهی دراز شبیه بتاجی که درویشان و قلندران بر سر گذارند
بندوی
- بندوی
- نام دو تن از شخصیتهای شاهنامه در زمان ساسانیان
صندوق
- صندوق
- گنجه
بندوز
- بندوز
- جوال دوز، نوعی نخ برای دوختن جوال، توبره و مانندِ آن
