معنی بلغور
- بلغور((بَ یا بُ))
- گندم نیم کوفته، آشی که از گندم مذکور پزند، سخنان درهم برهم، هر چیز درهم شکسته
واژههای مرتبط با بلغور
بلغور
- بلغور
- گندم نیم پخته که آن را در آسیاب انداخته و شکسته باشند
بلغور
- بلغور
- گندمی که آن را در دستاس بریزند و بگردانند که خرد شود اما آرد نشود، گندم نیم کوفته، دانۀ نیم کوبیده، بَرغول، فَروشَک، اَفشِه، فُروشِه
آشی که با این گندم نیم کوفته تهیه می شود
بلغور
- بلغور
- هرچیز درهم شکسته و درهم کوفته، عموماً. (برهان) (آنندراج) ، آبی است مر بنی ابی بکر را. (منتهی الارب) (از مراصد) (از معجم البلدان). بُلَیق. نام چند اسب است. (منتهی الارب)
بلغور
- بلغور
- دهی از دهستان چولائی خانه، بخش حومه شهرستان مشهد. سکنۀ آن 823 تن. آب آن از چشمه و محصول آن غلات و بنشن است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9)
بلغور
- بلغور
- طبخ پلو همراه با نیم دانه ی گندم که بلغورش نامند، کته از
بلقور
- بلقور
- پارسی است و درست آن: باغور توضیح برای ترکیبات بلقور نیز به (بلغور) رجوع شود
بلغار
- بلغار
- نوعی چرم که برنگ سرخ و موج دار و خوش بو میباشد، اهل بلغارستان
بلغار
- بلغار
- نوعی چرم سرخ رنگ، موج دار و خوش بو
بلغار
- بلغار
- پوست های رنگین دباغی شده خوشبوی
