معنی بلغنده
- بلغنده((بَ غُ یا غَ دِ))
- جامه دان، بغچه، هر چیز بسته شده
واژههای مرتبط با بلغنده
بلغنده
- بلغنده
- جامه دان، بقچه، بسته
بلغنده
- بلغنده
- ویژگی چیزهایی که روی هم نهاده شده است، توده شده، بَلغُنده، بُلغُد، بُلغَده،
بسته، بستۀ قماش، بقچه، رزمه،برای مِثال راه باید برید و رنج کشید / کیسه باید گشاد و بلغنده (سوزنی - ۸۷)
لنگۀ بار
بلغنده
- بلغنده
- فراهم آورده و بربالای هم نهاده. (برهان) (آنندراج). بلغند. بلغد. بلغده:
بدین بند و زندان به کار و به دانش
به بلغنده باید همی نامداری.
ناصرخسرو
بلغنده
- بلغنده
- جامه دان. بغچه. (ناظم الاطباء). یک بغچه اسباب. (برهان) (آنندراج). صره. (از دهار). رزمه. بستۀ قماش:
راه باید برید و رنج کشید
کیسه باید گشاد و بلغنده.
سوزنی.
بلغندر
- بلغندر
- بسیار مبرم و تن پرور و بی قید
بلعنده
- بلعنده
- آنکه در حلق فرو کند غذا را
باغنده
- باغنده
- پنبه حلاجی کرده که برای رشتن گلوله کرده باشند پنبه زده شده غند غنده
پلغنده
- پلغنده
- پرونده بقچه رزمه
بلغندر
- بلغندر
- بی قید، بی بند و بار، تن پرور، بی دین،
برای مِثال به زر و مال مردمان اندر / هست بر اعتقاد بلغندر (کمال الدین اسماعیل - لغتنامه - بلغندر)
