معنی برهم خوردن
- برهم خوردن((~. خُ دَ))
- پریشان شدن، مضطرب شدن
واژههای مرتبط با برهم خوردن
برهم خوردن
- برهم خوردن
- پریشان شدن در هم شدن، مضطرب گشتن، برپا شدن فساد و فتنه و آشوب
برهم خوردن
- برهم خوردن
- به هم خوردن، مخلوط شدن
پراکنده شدن
پریشان شدن، آشفته شدن، شوریده شدن، آشُفتَن، آشوفتَن، شوریدَن، بِشولیدَن، پِشولیدَن، پَریشیدَن، پَژولیدَن
برهم خوردن
- برهم خوردن
- پریشان شدن. درهم شدن. (فرهنگ فارسی معین) :
از نسیمی دفتر ایام برهم میخورد
از ورق گردانی لیل و نهار اندیشه کن.
صائب.
باطن آسوده از یک حرف برهم میخورد
غنچه تا خواهد نفس بر لب رساند بیدل است.
میرزا بیدل (از آنندراج).
تَقفقُف، برهم خوردن دندان. (از منتهی الارب).
بهم خوردن
- بهم خوردن
- تصادم کردن برخورد کردن، منحل شدن جمعیت حزب و غیره، آشوب شدن مزاج بهم خوردن حال شخص
بهم خوردن
- بهم خوردن
- تصادم کردن. برخورد کردن. (فرهنگ فارسی معین) : بهم. خوردن دو اتوبوس.
برهم خوردگی
- برهم خوردگی
- پریشانی، درهمی
به هم خوردن
- به هم خوردن
- برخورد کردن دو چیز یا دو کس به یکدیگر، کنایه از منحل شدن و از میان رفتن حزب یا جمعیت یا دستگاه، کنایه از آشفته شدن و مشوش گشتن
به هم خوردن
- به هم خوردن
- برخورد کردن، انحلال یک حزب یا گروه، بد حال شدن
باهم آوردن
- باهم آوردن
- همراه آوردن، خوش نام. آنکه در بین مردم به خوشنامی شهرت یافته باشد. مقبول العام. و رجوع به وجاهت و وجهه شود