پیسی، لک و پیس، لکه های سفیدی که روی پوست بدن ایجاد می شود، نوعی بیماری پوستی که با سفید شدن یا بی رنگ شدن قسمتی از پوست بدن و پر رنگ شدن قسمت های اطراف آن مشخص می شود
نام قریه ای میان حله و بغداد نزدیک ذی الکفل. (سفرنامۀ ابن بطوطه ص 61) ، بخشم درآوردن کسی را. لازم و متعدی استعمال شود. (منتهی الارب) (آنندراج) ، تاریک شدن شب. (منتهی الارب) (آنندراج) (از ذیل اقرب الموارد)
بیماریی است که بر پوست بدن پدید آید و جاجا سپید گردد سپیدتر از رنگ پوست. (یادداشت مؤلف). پیسی اندام از فساد مزاج. (غیاث اللغات). پیسگی. پیش. پیسی. (زمخشری). سلع. (از منتهی الارب) (آنندراج). سپیدی باشد در ظاهر بدن دربعضی اعضاء. مرضی است که داغهای سیاه یا سپید بر اندام پدید آیند. (غیاث اللغات از منتخب) : بخت را در گلیم بایستی این سپیدی برص که در بصر است. خاقانی. آری به داغ و درد سرانندنامزد اینک پلنگ در برص و شیر در جذام. خاقانی. - برص ابیض، پیسی. - برص اسود، قوبای مقشر. - برص الاظفار، سپیدی که بر ناخنها افتد. - برص دار، مبتلی به بیماری برص: از سر تیغت که ماه ازوست برص دار بر تن شیر فلک جذام برآمد. خاقانی. - برص زده،اسلع. - برص منتشر، پیسی که تمام اعضاء را فراگیرد.
در نزد پزشکان سفیدی ایست که بر ظاهر پوست بدن آشکار میشود و محل خود را ژرف میسازد پس اگر در سایر اعضاء این سپیدی عارض شود بطوریکه رنگ بدن تماماًسپید گردد آنگاه این عارضه را منتشر نامند و برص سیاه بنام قوباء معروف است و آن سیاهی باشد که بر اثر سیاهی سوداوی غلیظ بر پوست بدن عارض میشود. (کشاف اصطلاحات الفنون از بحر الجواهر). رجوع به بَرَص شود
