معنی بردنگ
- بردنگ((بَ دَ))
- تپه، پشته
واژههای مرتبط با بردنگ
بردنگ
- بردنگ
- برندک، تپه، پشته، تل، کوه کوچک
بردنگ
- بردنگ
- کوه کوچک و پشته ای خرد که در میان صحرا واقع شده باشد. (برهان) (آنندراج). پشتۀ کلان و کوه کوچک را گویند که میان صحرا واقع شده باشد. (هفت قلزم) ، بالا رفتن چنانکه پیچک بدرخت و دیوار:
چو پیل دمنده مر او را بدید
بکردار کوهی بر او بردوید.
فردوسی.
نشنیده ای که زیر چناری کدوبنی
بررست و بردویدبر او بر بروز بیست.
ناصرخسرو.
، به سوی چیزی بشتاب حمله بردن. و رجوع به دویدن شود
اردنگ
- اردنگ
- لگدی که با نوک پا بر کفل کسی بزنند تیپا زهکونی سر چنگ
برژنگ
- برژنگ
- مژه
بردنی
- بردنی
- قابل بردن، حمل کردن
برتنگ
- برتنگ
- تنگی که بالای زین اسب می بندند، زبرتنگ، بندی که با آن اطفال را در قنداق یا در گهواره می بستند
اردنگ
- اردنگ
- لگدی که با پشت پا یا سر زانو به پشت کسی می زنند، تیپا
کردنگ
- کردنگ
- احمق، کودن، نفهم
گردنگ
- گردنگ
- دیوث، ابله احمق، بی اندام
