معنی بدکاره
- بدکاره((~. رِ))
- آن که مرتکب کارهای بد شود، بدکردار، شریر، موذی، فاسق، زناکار، روسپی
واژههای مرتبط با بدکاره
بدکاره
- بدکاره
- بدعمل (زن). زن تباهکار. زانیه. هرزه. فاجر. (یادداشت مؤلف) : زاهد... خانه زن بدکاره ای مهمان شد. (کلیله و دمنه)
بیکاره
- بیکاره
- بیکار، بیهنر، ولگرد، بیفایده بیسود بیمصرف
بد کاره
- بد کاره
- آنکه مرتکب کارهای بد شود بد کردار بد عمل بد فعل بدفعال، شریر موذی، فاسق فاجر زنا کار لواط کننده
بدکامه
- بدکامه
- بدنیت، بدذات
بدکاری
- بدکاری
- بدکرداری، بدکار بودن
بیکاره
- بیکاره
- بیکار، بی هنر، ولگرد، بی فایده
جدکاره
- جدکاره
- رای ها و اندیشه های مختلف، تدبیرها و روش های مختلف،
برای مِثال جهانیان را دیدم بسی ز هر مذهب / بسی بدیدم از گونه گونه جدکاره (شهید بلخی - شاعران بی دیوان - ۳۶)
جدکاره
- جدکاره
- رأی های مختلف، تدبیرهای گوناگون، روش های متعدد، جگاره
باکاره
- باکاره
- کارآمد. کسی که هر کاری از وی ساخته باشد. برابر بیکاره. (ناظم الاطباء). اکاره (در تداول مردم قزوین)