معنی بخس

بخس((بَ)): زراعت دیم، ارزان، ناچیز

تصویری از بخس — تصویر بخس

فرهنگ فارسی معین

واژه‌های مرتبط با بخس

بخس

بخس: کم واندک، ناقص

بخس

فرهنگ لغت هوشیار

بخس

بخس: ناقص، کم، اندک، زمینی که بدون آبیاری حاصل می دهد، زراعت دیم
پژمردن، رنجیدن، گداختن، بخسیدن، پخسیدن، پخس

بخس

فرهنگ فارسی عمید

بخس

بخس: کم و اندک. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). ناقص. (از اقرب الموارد) (غیاث اللغات) : و شروه بثمن بخس. (قرآن 20/12) ، بفروختند او را ببهایی کاسته خست. (کشف الاسرار ج 5 ص 28).
- بثمن بخس فروختن، ببهای اندک فروختن.
- بخس پذیرفتن، کاهش یافتن: انواع ارتفاعات در مراتع و مزارع بخس و نقصان پذیرفت. (سندبادنامه ص 122).

لغت نامه دهخدا

بخس

بخس: پژمرده و فراهم آورده. (برهان قاطع) (فرهنگ جهانگیری) (فرهنگ رشیدی). پژمرده و افسرده و منقبض و درهم کشیده. (ناظم الاطباء). گداخته و پژمرده. (غیاث اللغات).

لغت نامه دهخدا

بخس

بخس: کاستن حق کسی را. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (آنندراج). کاستن. (از اقرب الموارد). نقصان کردن. (غیاث اللغات). بکاستن. (تاج المصادر بیهقی).

لغت نامه دهخدا

بخس

بخس: اندک، قلیل، کم، ناقص، کاهش، نقصان، بش، دیم، گداختن، گدازش، اندوه، رنج، غم، پژمرده

فرهنگ واژه مترادف متضاد

بخس

بخس: بخواب

فرهنگ گویش مازندرانی

بخش

بخش: قسمت، واحد، سهم، کسر، تقسیم، قطعه

بخش

فرهنگ واژه فارسی سره

بخت

بخت: اقبال، شانس، طالع، قسمت

بخت

فرهنگ واژه فارسی سره