بار دادن. باردار شدن. به ثمر رسیدن. مثمر شدن. حاصل آوردن. به میوه و گل نشستن درخت. گل و میوه آوردن: مگردان بما بر دژم روزگار چو آمد درخت بزرگی ببار. فردوسی. بسی برنیامد برین روزگار که آزاده سرو اندر آمد ببار. فردوسی. آدم دیگرباره بر گاو شد و گندم بکشت و ببار آمد و بکوفت و پاک کرد. (قصص الانبیاء). دانه به انبازی شیطان مکار تا ز یکی هفتصد آید ببار. نظامی. هر آنکو نماند از پسش یادگار درخت وجودش نیامد ببار. سعدی.