معنی باد نوروز
- باد نوروز((دِ نُ))
- لحنی از موسیقی قدیم
واژههای مرتبط با باد نوروز
باد نوروز
- باد نوروز
- بمعنی باد بهار است. (برهان) (آنندراج) (ناظم الاطباء).
باد نوروزی
- باد نوروزی
- بادی که بموسم نوروز وزد، مقابل باد خزانی. رجوع به باد و باد بهاری شود:
بقول چرخ گردان بر زبان باد نوروزی
حریر سبز درپوشند بستان و بیابانها.
ناصرخسرو.
تا توانم چو باد نوروزی
نکنم دعوی کهن دوزی.
نظامی.
گه بود باد باد نوروزی
به که پیشش چراغ نفروزی.
نظامی
عید نوروز
- عید نوروز
- جشن نوروز
بابا نوروز
- بابا نوروز
- در اصطلاح کودکان پیری که بشب نوروز (شب اول سال) جامه نو و شیرینی و بازیچه برای کودکان آرد نظیر پاپا نوئل مسیحیان
عید نوروز
- عید نوروز
- روز اول فروردین که روز اول سال است و ایرانیان جشن می گیرند
عید نوروز
- عید نوروز
- روز اول فروردین ماه روز اول سال مردم ایران و اول بهار است
بابانوروز
- بابانوروز
- در اصطلاح کودکان، پیری که به شب نوروز (شب اول سال) جامه نو و شیرینی و بازیچه برای کودکان آرد. نظیر بابانوئل مسیحیان
بابانوروز
- بابانوروز
- در فرهنگ ایرانی پیرمردی دارای ریش سفید انبوه و جامۀ دراز که در عید نوروز در خیابان ها گردش می کند و به کودکان شیرینی و اسباب بازی می دهد، نظیر بابانوئل، عمونوروز
ساز نوروز
- ساز نوروز
- آنچه برای جشن نوروز فراهم کنند از خوراک و پوشاک و چیزهای دیگر
از الحان سی گانۀ باربَد،برای مِثال چو در پرده کشیدی ساز نوروز / به نوروزی نشستی دولت آن روز (نظامی - ۲۰۳)
