معنی آوازه خوان - فرهنگ فارسی معین
معنی آوازه خوان
- آوازه خوان((~. خا))
- کسی که آواز خواند، خواننده حرفه ای
تصویر آوازه خوان
فرهنگ فارسی معین
واژههای مرتبط با آوازه خوان
آوازه خوان
- آوازه خوان
- آوازخوان، کسی که پیشه اش آوازه خوانی است، خواننده، کسی که آواز خوب دارد و به همراه آهنگ خوب می خواند
فرهنگ فارسی عمید
آوازه خوان
- آوازه خوان
- آنکه شغلش خواندن آواز است. مُغنی. خواننده. قوال. خنیاگر، مغنیه. مطربه. عالمه. قینه (چون خواننده زن باشد)
لغت نامه دهخدا
آوازه خوانی
- آوازه خوانی
- عمل وشغل آوازه خوان. تغنی. خوانندگی. قوّالی. خنیاگری
لغت نامه دهخدا
