میوه ای گوشتی و آبدار با هسته ای بزرگ و پوست نازک به رنگ زرد یا سیاه مثلاً آلو بخارا، آلو زرد، آلو سیاه، پسوند متصل به واژه به معنای درخت کوتاه این میوه با برگ های بیضی شکل که در انواع مختلف دیده می شود آلوده مثلاً پشمالو
مخفف آلود، در کلمات مرکبه چون گِل آلو، خواب آلو، پشمالو، خشم آلو و نظایر آن، معنی آلوده دهد: جمله اهل بیت خشم آلو شدند که همه در شیر بز طامع بدند، مولوی، پر سبک دارد ره بالا کند چون گل آلو شد گرانیها کند، مولوی، این کلمه را جز حضرت جلال الدین محمد بلخی سایرفصحا استعمال نکرده اند
قسمی میوه که مترجمین قدیم آن را به اجاص و اجاس ترجمه می کنند، لکن آلو دارای اجناسی است و اجاس عرب ظاهراً قسمی از آن است، و اقسام آن آلوزرد، آلوسیاه، آلوقیصی، آلوبخارا، آلوی کوهی، آلوی سفید است، رجوع به کلمات مزبوره شود، بعض میوه های دیگر نیز که از این قسم نیست باز آلو خوانده شده اند چون شفتالو، زردآلو، آلبالو، خرمالو: برفتم برز تا بیارم کنستو چو سیب و چو غوره چو امرود و آلو، علی قرط اندکانی، جز پند حکیم و علم کی راند صفرای جهالت از سرت آلو؟ ناصرخسرو، - امثال: پیرزن را دست بدرخت آلو نرسید گفت مرا خود ترش نسازد، ، داش خشت پذیر را گویند، (فرهنگ جهانگیری)
