معنی آکل
- آکل((کِ))
- خورنده
واژههای مرتبط با آکل
آکل
- آکل
- خورنده، پادشاه خورنده
آکل
- آکل
- پادشاه، خورنده
آکل
- آکل
- خورنده، ویژگی کسی یا چیزی که غذا می خورَد، نان خور
آکل
- آکل
- خورنده. ج، آکلین:
زآنکه تو هم لقمه ای هم لقمه خوار
آکل و مأکولی ای جان هوش دار.
مولوی.
- امثال:
دنیا آکل و مأکول است.
، مَلِک. سلطان. پادشاه
بکل
- بکل
- آمیزش، غنیمت
آمل
- آمل
- امیدوار
آلک
- آلک
- غربال با سوراخهای تنگ، فرانسوی جلبک از رستنی های آبی سنبل الطیب آله، اشنه
آکو
- آکو
- بوم، جغد
آکله
- آکله
- نوعی بیماری که به فارسی خوره گویند
