معنی آفروزه
- آفروزه((زِ))
- آتشگیره، آتش زنه، فتیله چراغ
واژههای مرتبط با آفروزه
آفروزه
- آفروزه
- آتش گیره، آتش زنه
آفروزه
- آفروزه
- فتیلۀ چراغ
آتش زنه، آتَش گیرِه، هر چیزی که با آن آتش روشن کنند، اَفروزِه، پَرهازِه، فُروزینِه، حَطَب، وَقید، پُدِه، پوک، شَیاع، پُد، آتَش بَرگ، هود، آتَش اَفروز، وَقود، مَرخ، پیفِه
آفروزه
- آفروزه
- فروزینه. گیره. آتش زنه:
کنم ز آتش طبع تو آفرازه بلند
ز آفرین تو گر باشد آفروزۀ من.
سوزنی.
، فتیلۀ چراغ. پلیته. ذباله. زَم
آفروشه
- آفروشه
- حلوا
آفرازه
- آفرازه
- شعله زبانه لهب
آفروشه
- آفروشه
- حلوایی که با آرد و روغن و عسل یا شیره یا شکر بپزند، حلوا،
برای مِثال این آفروشه ای است دو زاغ است خوالگرش / هر دو قرین یکدگر و نیک درخورند (ناصرخسرو - ۴۲۴)
مفروزه
- مفروزه
- مونث مفروز
افروزه
- افروزه
- آتشگیره، فتیله چراغ
آفروشه
- آفروشه
- حلوایی که از آرد و عسل و روغن یا از زرده تخم مرغ و شیره و شکر می سازند