معنی آسمان غره آسمان غره((~. غُ رُِ)) آسمان غرغره. آسمان غرش، رعد، تندر، آسمان غرنبه تصویر آسمان غره فرهنگ فارسی معین
آسمان دره آسمان دره کَهکِشان، مجموعه ای شامل میلیون ها ستاره که به دور یک محور می چرخند، کاهَنگان، تَنینِ فَلَک، مَجَرِّه، کاهکِشان، راهِ حاجیان برای مِثال به کوچه ای که روی با کف گهرافشان / چو آسمان دره سازی ز بس گهر باری (منجیک - شاعران بی دیوان - ۲۴۹) فرهنگ فارسی عمید
آسمان دره آسمان دره کاهکشان. کهکشان. مجرّه. اُم ُّالسماء. راه مکه. راه حاجیان. شرج. شرج السماء. (السامی) : بکوچه ای که رَوی با کف گهرافشان چو آسمان دره سازی ز بس گهرباری. منجیک (از جهانگیری). سمند از آسمان داده نشانش بسان آسمان درّه کمانش. ثنائی لغت نامه دهخدا