معنی آسمان دره
- آسمان دره((~. دَ رُِ))
- کاهکشان، کهکشان
واژههای مرتبط با آسمان دره
آسمان دره
- آسمان دره
- کهکشان
آسمان دره
- آسمان دره
- کَهکِشان، مجموعه ای شامل میلیون ها ستاره که به دور یک محور می چرخند، کاهَنگان، تَنینِ فَلَک، مَجَرِّه، کاهکِشان، راهِ حاجیان
برای مِثال به کوچه ای که روی با کف گهرافشان / چو آسمان دره سازی ز بس گهر باری (منجیک - شاعران بی دیوان - ۲۴۹)
آسمان دره
- آسمان دره
- کاهکشان. کهکشان. مجرّه. اُم ُّالسماء. راه مکه. راه حاجیان. شرج. شرج السماء. (السامی) :
بکوچه ای که رَوی با کف گهرافشان
چو آسمان دره سازی ز بس گهرباری.
منجیک (از جهانگیری).
سمند از آسمان داده نشانش
بسان آسمان درّه کمانش.
ثنائی
آسمان غره
- آسمان غره
- رعد تندر آسمان غرغره آسمان غرش آسمان غره
آسمان غره
- آسمان غره
- آسمان غرغره. آسمان غرش، رعد، تندر، آسمان غرنبه
آسمان غره
- آسمان غره
- آسمان غرنبه، تندر، رعد، غرش، کنور
آسمان غرش
- آسمان غرش
- رعدوبرق آسمان
آسمان غرش
- آسمان غرش
- رعد، تندر
بستان دره
- بستان دره
- دهی است از دهستان سیاه منصور شهرستان بیجارکه در 15هزارگزی شمال باختری حسن آباد سوگند و 5هزارگزی رستم کندی در کوهستان واقع است. با 470 تن سکنه. آبش از چشمه و محصولش، غلات، لبنیات و شغل مردمش زراعت، گله داری و صنایع دستی زنان، قالیچه و جاجیم بافی وراهش مالرو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5)