دلسردی، کینه و عداوتی که از کسی در دل کس دیگر پیدا شود، نفرت، برای مِثال آه از غم آن نگار بد مهر / کآریغ ز من به دل گرفته (خسروانی - شاعران بی دیوان - ۱۲۰ حاشیه)
کراهت و کینه یا نفرتی که از قول یا فعل کسی در دل گیرند، دل سردی: آه از غم آن نگار بدمهر کآریغ ز من بدل گرفته، خسروانی، آزیغ را نیز بمعانی مذکوره در فرهنگها ضبط کرده اند و ظاهراً یکی تصحیف دیگریست
نام باستانی ایران، آزاده، نجیب، یکی از پادشاهان ماد، مهم ترین نژاد هند و اروپائی، نژاد هندوارپائیآنکه در عهدی بسیار کهن با هم زندگی می کردند و بعدها به دو بخش بزرگ تقسیم شدندگروهی به هند و ایران آمدند و گروهی به اروپا رفتند