معنی آذوقه
- آذوقه((قِ))
- غذای کم، غذایی که در سفر با خود دارند، توشه، خواربار که در خانه نگه دارند، آزوقه
واژههای مرتبط با آذوقه
آذوقه
- آذوقه
- آزوغه، توشک
آذوقه
- آذوقه
- پارسی است آزوغه انبار بند گاه آزوقه نوشته اند توشک غذایی که در سفر با خود دارند توشه، آنچه در خانه از غله و حبوب و مانند آن جمع کنند برای مصرف چند ماه یا یک سال. معمولا این کلمه را بصورت (آذوقه) نویسند
آذوقه
- آذوقه
- غذایی که در سفر با خود بردارند، توشه، خواربار که در خانه نگه دارند
آذوقه
- آذوقه
- بعبری: کسی که خداوند او را یاری میدهد، گویند این لفظ مرخم ’اخزیا’ است و او کاهنی بود که در کتاب نحمیا 11:13 مذکور است و در کتاب اول تواریخ ایام 9:12 یحزیره خوانده شده است. (قاموس کتاب مقدس)
آذوقه
- آذوقه
- ارزاق، توشه، جیره، خواربار، خوراک، سوروسات، قوت
آزوقه
- آزوقه
- غذایی که در سفر با خود دارند توشه، آنچه در خانه از غله و حبوب و مانند آن جمع کنند برای مصرف چند ماه یا یک سال. معمولا این کلمه را بصورت (آذوقه) نویسند
آزوقه
- آزوقه
- آذوقه، غذایی که در سفر با خود بردارند، توشه، خواربار که در خانه نگه دارند
مذوقه
- مذوقه
- مونث مذوق جمع مذوقات
آزوقه
- آزوقه
- غذای کم، غذایی که در سفر با خود دارند، توشه، خواربار که در خانه نگه دارند
