آخورِ سنگین. آخری که در آن کاه و علف نباشد، جایی که در آن حاصل ونفعی نبود. (از برهان). مقابل آخر چرب: رخش ترا برآخر سنگین روزگار برگ و گیا نه و خر تو عنبرین چرا. خاقانی. ، سنگاب. مجازاً، چرب آخر: حق تو خاقانیا کعبه تواند شناخت وآخر سنگین طلب توشۀ یوم الحساب. خاقانی
