معنی آتش پاره
- آتش پاره((~. رِ))
- پاره آتش، اخگر، کنایه از کودک شریر
واژههای مرتبط با آتش پاره
آتش پاره
- آتش پاره
- شَرارِه، ریزۀ آتش که از زغال یا هیزم که در حال سوختن است جدا شود و به هوا بجهد، جَذوِه، آییژ، اَبیز، ضَرَمِه، ایژَک، آلاوِه، لَخشِه، لَخچِه، اَخگَر، سَیَنجُر، خُدرِه، جَرَقّه، جَمر، جَمَرِه، بِلک، ژابیژ
کنایه از زرنگ، چابک
کنایه از موذی، کودک شریر
آتش باره
- آتش باره
- چخماق. (فرهنگ نعمهاﷲ)
آتشپاره
- آتشپاره
- پاره آتش اخگر، کرم شب تاب، زرنگ چابک داهی، موذی شریر
آتش پارسی
- آتش پارسی
- تبخاله نار پارسی، مرضی است که در آن دانه های سرخی بسیار سوزان و با درد شدید ظاهر شود و در آغاز با چرک و زرداب همراه است جمره نارفارسی
آتشخواره
- آتشخواره
- خورنده آتش فرو برنده آتش به حلق، حرام خوار رشوه خوار، شتر مرغ (چه او را خورنده آتش دانند) ظلیم نعامه، سمندر قفس
پیش پاره
- پیش پاره
- نوعی حلوا که از آرد و روغن و شیره درست کنند
آتش خانه
- آتش خانه
- کوره، جای روشن کردن آتش، آن قسمت از ماشین یا کارخانه که مواد سوختنی در آن ریخته می شود و آتش می گیرد، آتشکده، اسلحه خانه
آتش پارسی
- آتش پارسی
- در پزشکی تبخال،
برای مِثال دید مرا گرفته لب آتش پارسی ز تب / نطق من آب تازیان برده به نکتۀ دری ، در پزشکی جوش های زرد رنگ که در پوست صورت بروز می کند، آتشی که پارسیان در آتشکده می ا فروختند(خاقانی - ۴۲۲)
آتش گیره
- آتش گیره
- هر چیزی که با آن آتش روشن کنند، حَطَب، آتَش بَرگ، پُدِه، پُد، پَرهازِه، پیفِه، شَیاع، هود، پوک، فُروزینِه، آتَش اَفروز، آفروزه، مَرخ، وَقید، وَقود
