معنی آباء سبعه
- آباء سبعه((ء ِ سَ عَ))
- هفت پدران، کنایه از هفت سیاره
واژههای مرتبط با آباء سبعه
آباء سبعه
- آباء سبعه
- هفت پدر، هفت پدران، کنایه از هفت ستاره، هفت سیاره
آراب سبعه
- آراب سبعه
- در فقه هفت موضع از بدن که هنگام سجده بر زمین می رسد و عبارت است از پیشانی، دو کف دست، دو سر زانو و دو انگشت بزرگ پا
قراء سبعه
- قراء سبعه
- قرآن خوانان هفت گانه، هفت تن از استادان قرائت قرآن در صدر اسلام که در تجوید و قرائت قرآن از لحاظ اِعراب، وصل و ادغام به روش و روایت آنان استناد شده و عبارت بوده اند از مثلاً ابوعماره حمزه بن حبیب، عاصم کوفی، ابوالحسن علی بن حمزۀ کسائی، نافع بن عبد الرحمن، عبدالله بن کثیر، ابوعَمروبن علا، عبدالله بن عامر
قراء سبعه
- قراء سبعه
- مراد از قراء سبعه، امامان مشهور قرأات هستند که در تنظیم قرآن و نقطه گذاری آن و تجوید قرائت ازجهت اعراب و بنا و ملاحظۀ مد و ادغام و فصل و وصل ونظایر اینها به مذهب آنان تمسک میشود. نزول قرآن به هفت حرف یا هفت قرائت بر طبق روایتی است که از پیغمبر نقل شده است. رسول خدا فرمود کسی از جانب خدا نزدمن آمد و گفت خداوند ترا مأمور میکند که قرآن را بر یک حرف (به یک نحو) بخوانی. گفتم: ای پروردگار بر امت من سهل بگیر. پس گفت: خدا ترا مأمور میسازد که قرآن را به هفت حرف بخوانی. مشهورترین قرائت ها همین قرائت های هفتگانه است که هر یک از آنها به یکی از امامان هفتگانه (قراء سبعه) منسوب است. و برای هر یک از آن قرائت ها راویانی هستند. یکی از آنان حمزه بن حبیب مکنی به ابوعماره است دوم عاصم بن ابی النَجود سوم ابوالحسن علی بن حمزه کسائی چهارم نافعبن عبدالرحمان بن ابونعیم پنجم عبدالله ابن کثیر ششم ابوعمرو بن علاء مازنی هفتم عبدالله بن عامر بن زید بن تمیم و بهترین این قرائت ها قرائت عاصم است چنانکه علامه در منتهی بدان اشاره کرده است. (از روضات الجنات ص 263). هفت تن استادان قرائت قران یعنی، نافع مدنی، ابن کثیر مکی، ابوعمروبصری، ابن عامر شامی، عاصم کوفی، حمزۀ کوفی و کسائی کوفی. رجوع به برهان قاطع در مادۀ هفت پیر شود