معنی اهل ذمه
- اهل ذمه
- اهل کتاب از زرتشتیان، یهودیان و ترسایان که در سرزمین مسلمان زندگی کنند (با شروط ذمه)
واژههای مرتبط با اهل ذمه
اهل ذمه
- اهل ذمه
- در فقه اهل کتاب از یهود، نصارا و زردشتیان که در ممالک اسلامی زندگانی کنند و در حمایت مسلمانان باشند و جزیه بدهند
اهل ذمه
- اهل ذمه
- کافران مطیع پادشاه اسلام، و گاهی عبارت از رعیت باشد. (غیاث اللغات) (آنندراج). کافری که در پناه اسلام باشد. ذمی. زنهاری. پناه آور. رجوع به البیان و التبیین ج 2 ص 35 و تاریخ تمدن جرجی زیدان ج 4 ص 101 و 121 و برای احکام فقهی آن رجوع به کتاب شرایع الاسلام شود
اهل الذمه
- اهل الذمه
- کتابیان (جهودان ترسایان گبران) که جزیت پردازند و در پناه مسلمانان محفوظ باشند اقیلتهای مذهبی
اهل طمع
- اهل طمع
- مردم حریص، کسانی که حرص و طمع بسیار دارند
برای مثال دیدۀ اهل طمع به نعمت دنیا / پر نشود همچنان که چاه به شبنم (سعدی - ۱۶۵)
اهل رده
- اهل رده
- مردم مرتد، جماعتی که پس از رحلت پیغمبر اسلام در زمان خلافت ابوبکر از دین اسلام برگشتند
اهل الذمه
- اهل الذمه
- اهل کتاب، از یهود و نصارا و زردشتیان که جزیه پردازند و در پناه مسلمانان باشند
اهل ذوق
- اهل ذوق
- خوش گذران، خوش قریحه، در تصوف کسانی که حقایق را به ذوق درمی یابند نه با بحث و جدل
اهل طمع
- اهل طمع
- حریص. طامع. آزمند:
دیدۀ اهل طمع به نعمت دنیا
پر نشود همچنانکه چاه به شبنم.
(گلستان) ، برآمدن ماه نو، به آواز گریستن کودک. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) ، کشتن بشمشیر کسی را، بریدن بشمشیر. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج) ، بسوی کام برداشتن تشنه زبان را تا ریق گرد آید. (منتهی الارب) (آنندراج) ، هلال ماه دیدن. ماه نو دیدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). بسوی هلال نگاه کردن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). ماه نو دیدن. (تاج المصادر بیهقی) (مؤید)
اهل صفه
- اهل صفه
- اصحاب صفه. (انجمن آرا). رجوع به اصحاب صفه شود، پنهان کردن سخن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج) ، نهان راز گفتن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). راز کردن. (آنندراج). پنهان راز گفتن. (تاج المصادر بیهقی)