معنی اهل الذمه
- اهل الذمه((اَ لُ ذِ مِّ))
- اهل کتاب، از یهود و نصارا و زردشتیان که جزیه پردازند و در پناه مسلمانان باشند
واژههای مرتبط با اهل الذمه
اهل الذمه
- اهل الذمه
- کتابیان (جهودان ترسایان گبران) که جزیت پردازند و در پناه مسلمانان محفوظ باشند اقیلتهای مذهبی
اهل السنه
- اهل السنه
- متمسکان بسنت سینیان مقابل به شیعه
اصل الذره
- اصل الذره
- بیخ غله جوار مخدر است. رجوع به الفاظ الادویه، و ذرت شود
اهل الله
- اهل الله
- مردان متقی و پارسا
اهل الله
- اهل الله
- بندگان خوب خدا، مردان خدا، مردم پارسا و پرهیزکار
اهل الله
- اهل الله
- مردان متقی و پارسا: مردی از اهل اﷲ رسید و وقوف بمددی را به ایشان تلقین کرد. (انیس الطالبین ص 114). و رجوع به اهل و ترکیبات آن شود
اهل ذمه
- اهل ذمه
- در فقه اهل کتاب از یهود، نصارا و زردشتیان که در ممالک اسلامی زندگانی کنند و در حمایت مسلمانان باشند و جزیه بدهند
اهل ذمه
- اهل ذمه
- اهل کتاب از زرتشتیان، یهودیان و ترسایان که در سرزمین مسلمان زندگی کنند (با شروط ذمه)
اهل ذمه
- اهل ذمه
- کافران مطیع پادشاه اسلام، و گاهی عبارت از رعیت باشد. (غیاث اللغات) (آنندراج). کافری که در پناه اسلام باشد. ذمی. زنهاری. پناه آور. رجوع به البیان و التبیین ج 2 ص 35 و تاریخ تمدن جرجی زیدان ج 4 ص 101 و 121 و برای احکام فقهی آن رجوع به کتاب شرایع الاسلام شود