معنی اوستام
- اوستام
- زین و یراق اسب، استام
واژههای مرتبط با اوستام
اوستام
- اوستام
- آتش کاو آهنین محش محشه سیخی که در تون حمام و تنور نانوایی بکار میرود کفچه آتشدان چمچه کمچه آتش کش بیلچه خاک انداز
اوستام
- اوستام
- ستام، اعتماد،
برای مِثال به افزای خوانند او را به نام / هم از نام و کردار و هم اوستام ، معتمد، معتبر(ابوشکور- مجمع الفرس - اوستام)
اوستام
- اوستام
- استام، یراق زین و لگام اسب، (برهان) (ناظم الاطباء) (آنندراج) (انجمن آرا) :
چون برآهختی ز تن شرم ای پسر
یافتی دیبا واسب و اوستام،
ناصرخسرو،
اوستاد
- اوستاد
- استاد یا اوستاد صفا. مرد کامل
اوستاخ
- اوستاخ
- گستاخ دلیر بی پروا
اوستاخ
- اوستاخ
- گستاخ، دلیر، بی پروا، بی ترس،
برای مِثال روی صحرا هست هموار و فراخ / هر قدم دامی ست کم ران اوستاخ (مولوی - ۳۴۶)
اوستاد
- اوستاد
- استاد، آنکه علم یا هنری را به دیگران تعلیم می دهد، آموزگار، آموزنده، دانا و توانا در علم یا هنری، معلم عالی رتبۀ دانشگاه، بالاتر از دانشیار، سرکارگر یا کارفرما در کارگاه صنعتی، رئیس در برخی از بازی های کودکان
اوستیم
- اوستیم
- آستین جامه، (برهان) (هفت قلزم) (انجمن آرا) (آنندراج)، آستین
اوستان
- اوستان
- آستانۀ درخانه، (ناظم الاطباء)، آستانه، (هفت قلزم)