معنی اورکت
- اورکت((اُ وِ کُ))
- نیمتنه گرم معمولاً از پارچه بادوام که روی لباس های دیگر پوشیده می شود
واژههای مرتبط با اورکت
اوروت
- اوروت
- برهنه، عریان
اوروت
- اوروت
- بِرِهنِه، لُخت، عُریان، مُعَرّیٰ، تَهَک، عور، مُتَجَرِّد، وَرت، پَتی، لاج، رَت، عاری، غوشت، لوت، لُچ
اوروت کردن: پر کندن مرغ کشته
اورست
- اورست
- سر جورج... (1790- 1866م.) نقشه بردار بریتانیایی اهل ویلز بود و در کارهای نقشه برداری هند خدمت کرد (1806- 1843). کوه اورست از او نام گرفته است. (دایرهالمعارف فارسی) ، نام فرشته ای که موکل است بروز اول هر ماه. (برهان)
اورکا
- اورکا
- دره ی کوچک، دره ای در نزدیکی سات روآر قائم شهر
اورک
- اورک
- ریسمانی که شاخه درخت یا جایی مرتفع آویزند و در آن نشینند تاب خورند باد پیچ تاب
اورک
- اورک
- تاب، نوعی وسیلۀ بازی شامل رشته ای محکم و نشیمنگاهی آویزان در وسط آن که کمی بالاتر از سطح زمین قرار دارد و در هوا به جلو و عقب حرکت می دهند، بازپیچ، بازام، نَرمورِه، آوَرَک، سابود، گُواچو، پالوازِه، بادپیچ
اورت
- اورت
- بسیار زیاد، بِسیار، فراوان، به طور فراوان، جَزیل، بی اَندازِه، غَزیر، مُعتَدٌ بِه، دَرغیش، مُوَفَّر، عَدیدِه، مُتَوافِر، مَوفور، وافِر، کَثیر، خِیلی، بِه غایَت، مُفرِط
اورک
- اورک
- تاب
اورک
- اورک
- تیره ای از طایفۀ ممزائی ایل چهارلنگ بختیاری. (جغرافیای سیاسی کیهان)
طایفه ای از طوایف دیناری هفت لنگ. (جغرافیای سیاسی کیهان). این طایفه دارای شعب زیر است: خواجه، زنگی، قلعه سروی، غلام موزرموئی، کشی خالی، اولاد حاجی علی، غریبی، جلالی، ممسنی