معنی انفصام
- انفصام((اِ فَ))
- بریده و شکسته شدن، شکستگی، قطع
واژههای مرتبط با انفصام
انفصام
- انفصام
- جدا شدن
انفصام
- انفصام
- شکسته شدن، شکستگی، ترک خوردن، بریده شدن، گسستگی
انفصام
- انفصام
- شکسته شدن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (غیاث اللغات). شکسته شدن بی جدایی. (تاج المصادر بیهقی) (مصادر زوزنی) (مقدمۀ ترجمان القرآن جرجانی ص 2). انکسار. شکسته شدن چیزی بی آنکه جدا شود. (یادداشت مؤلف) : فمن یکفر بالطاغوت و یؤمن باﷲ فقد استمسک بالعروه الوثقی لاانفصام لها. (قرآن /2 256) ، هرکه کافر شود بهر معبود جز خدای و بگرود به اﷲ، او دست درزد در گوشۀ محکم استوار، آنرا شکستن نیست. (کشف الاسرار ج 1 ص 686).
انفصال
- انفصال
- نا پیوستگی، جدایی
انفطام
- انفطام
- باز ایستادن، به پایان رسیدن، باز گرفتن چون کودک را از شیر
انفصال
- انفصال
- جدا شدن، انقطاع
انفصاد
- انفصاد
- روان شدن چون خون، ترک خوردن
انعصام
- انعصام
- بازایست از گناه
انفصال
- انفصال
- منفصل شدن، جدا شدن، جدایی، گسستگی، برکنار شدن از کار و شغل
