معنی انتفاع - فرهنگ فارسی معین
معنی انتفاع
- انتفاع((اِ تِ))
- سود بردن، نفع کردن، نفع بردن، حقی که به موجب آن می توان از ملک دیگری استفاده کرد اما نمی توان آن را به شخص ثالث انتقال داد، جمع انتفاعات
تصویر انتفاع
فرهنگ فارسی معین
واژههای مرتبط با انتفاع
انتفاع
- انتفاع
- سود یافتن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (ازاقرب الموارد). سود و نفع گرفتن. (آنندراج). سود برداشتن. (مصادر زوزنی). نفع گرفتن. (مؤید الفضلاء) (غیاث اللغات). سودمند گشتن. (تاج المصادر بیهقی). سودبردن. سود گرفتن. سود یافتن. (فرهنگ فارسی معین).
- انتفاع الاخیار باعدائهم، از کتب جالینوس است که بعربی ترجمه شده. (از تاریخ علوم عقلی در تمدن اسلامی ص 118).
لغت نامه دهخدا
انتفاع
- انتفاع
- بهره بردن، سودبردن، نفع بردن، بهره گیری، بهره وری، سود، فایده، نفع
متضاد: اضرار
فرهنگ واژه مترادف متضاد
التفاع
- التفاع
- چادرسرکردن، گیاهناکی زمین، دگرگون شدن رنگ، درپیچیدن
فرهنگ لغت هوشیار
