معنی امانت گزار
- امانت گزار((~. گُ))
- امین، کسی که شرط امانت داری را به جا می آورد
واژههای مرتبط با امانت گزار
امانت گزار
- امانت گزار
- اداکننده امانت. امین. گزارندۀ امانت:
خداترس باید امانت گزار
امین کز تو ترسد امینش مدار.
سعدی
امانت گذار
- امانت گذار
- آنکه چیزی را بعنوان امانت بکسی سپرد
امانت گذار
- امانت گذار
- آنکه چیزی را بعنوان امانت بکسی بسپرد. (فرهنگ فارسی معین). رجوع به امانت شود
امانت کار
- امانت کار
- آنکه شغل او نگاهداشتن امانت است، امین عامل امین
امانت دار
- امانت دار
- کسی که مال دیگری را به امانت نگهداری کند
امانت دار
- امانت دار
- کسی که مال دیگری را امانت نگه دارد، کسی در نگه داری امانت، درست کار باشد
امانت کار
- امانت کار
- عامل و گماشته از جانب دیگری. (ناظم الاطباء). آنکه شغل او نگاه داشتن امانت است. (فرهنگ فارسی معین).
امانت دار
- امانت دار
- امانت نگهدار، امین، درستکار، مصیب
متضاد: امانت خوار، صحیح العمل