معنی الفینه

الفینه: آلت مردی. (فرهنگ جهانگیری) (برهان قاطع) (فرهنگ شعوری). آلت تناسل و آنرا الفیه نیز گویند. (انجمن آرا) (آنندراج) :
حکیم نورده را علتی پدید آمد
که راحت از سر الفینۀ کلان باشد.
سوزنی (از جهانگیری)

لغت نامه دهخدا

فرهنگ لغت هوشیار

فرهنگ فارسی عمید

شلفینه: شلفه. (ناظم الاطباء). شرم زنان را گویند و به ضم اول هم گفته اند. (آنندراج) (برهان). بمعنی شلفیه است. (فرهنگ جهانگیری). رجوع به شلفه و شلفیه شود

لغت نامه دهخدا

فرهنگ لغت هوشیار

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی معین

فرهنگ فارسی معین

الفیه: قصیده یا منظومه ای در هزار بیت که در موضوع های مختلف گفته شده باشد مثلاً الفیۀ ابن معطی در نحو، الفیۀ ابن مالک در نحو

فرهنگ فارسی عمید

واژه‌های مرتبط با الفینه