معنی الفخدن
- الفخدن((اَ فَ دَ))
- جمع کردن، فراهم آوردن، ذخیره کردن، بهره بردن، سود بردن، اندوختن
واژههای مرتبط با الفخدن
الفخدن
- الفخدن
- بهم رسانیدن جمع کردن اندوختن
الفخدن
- الفخدن
- جمع کردن، گرد آوردن، اندوختن، اَلفَختَن، اَلفَنجیدن، اَلفاختن، اَلفَغدن، اَلفَندن، اَلفیدن
الفخدن
- الفخدن
- بمعنی الفاختن و الفختن. رجوع به الفاختن شود:
تو بی تمیز و بر الفخدن ثواب مرا.
ناصرخسرو (از رشیدی).
رجوع به فرهنگ رشیدی و فرهنگ شعوری ج 1 ورق 122 الف شود
الفغدن
- الفغدن
- بهم رسانیدن جمع کردن اندوختن
الفیدن
- الفیدن
- جمع کردن، گرد آوردن، اندوختن، اَلفَختَن، اَلفَنجیدن، اَلفَخدن، اَلفاختن، اَلفَغدن، اَلفَندن
الفندن
- الفندن
- جمع کردن، گرد آوردن، اندوختن، اَلفَختَن، اَلفَنجیدن، اَلفَخدن، اَلفاختن، اَلفَغدن، اَلفیدن
الفغدن
- الفغدن
- جمع کردن، گرد آوردن، اندوختن، کسب کردن، اَلفَختَن، اَلفَنجیدن، اَلفَخدن، اَلفاختن، اَلفَندن، اَلفیدن،
برای مِثال چو کاهلان همه خوردی و چیز نلفغدی / کنون بباید بی توشه رفتن ای منبل (ناصرخسرو - ۱۹۳)
الفختن
- الفختن
- جمع کردن، گرد آوردن، اندوختن، اَلفَنجیدن، اَلفَخدن، اَلفاختن، اَلفَغدن، اَلفَندن، اَلفیدن،
برای مِثال آنکه مرادش درم الفختن است / پیشۀ او سوختن و سختن است (امیرخسرو۱ - ۱۰۰) ، رو بخور و هم بده ورنه شوی پشیمان / هرکه نخورد و نداد هیچ نیلفخت(رودکی - لغت فرس۱ - الفخت حاشیه)
الفغدن
- الفغدن
- اندوختن، جمع کردن
