معنی التزام
- التزام((اِ تِ))
- همراه بودن، همراهی کردن، ملزم شدن به امری، جمع التزامات
واژههای مرتبط با التزام
التزام
- التزام
- دست به گردن زدن و در بر گرفتن، ملازم شدن به امری
التزام
- التزام
- ملازم شدن، همراه شدن، ملزم شدن به امری، عهده دار شدن کاری، در علوم ادبی اعنات
التزام
- التزام
- دست بگردن زدن و در بر گرفتن. (منتهی الارب). در بر گرفتن. (تاج المصادر بیهقی) (مصادر زوزنی). اعتناق. (اقرب الموارد).
اعتزام
- اعتزام
- آهنگیدن: آهنگ کردن، دل برنهادن، میانه گزینی، در نگیدن: درنگ کردن، شکیبایی
التقام
- التقام
- او باریدن فرو خوردن راز گفتن فرو بردن اوباردن بدم درکشیدن
التفام
- التفام
- روی بستن روبند نهادن
التطام
- التطام
- بر هم خوردن خیزابه (خیزابه موج)
التزامی
- التزامی
- شایدی بایسته ای منسوب به التزام. یا مضارع التزامی. یا وجه التزامی. آنست که کار را بطریق شک و دو دلی و آرزو و خواهش و مانند آن بیان کند و چون پیرو جمله دیگر است آنرا (وجه مطیعی) نیز گویند: میخواهم بروم شاید بنویسم گمان میکنم برادرم رفته باشد
التزاما
- التزاما
- به طور التزام به قید اجبار
