معنی افطاری

افطاری: روزه گشا: خوراکی که به هنگام روزه گشایی خورده می شود طعام و خوراکی که بهنگام افطار خورند

فرهنگ لغت هوشیار

فرهنگ فارسی عمید

افطاری: هرچیز خوراکی که مقصور بگشادن روزه باشد. (ناظم الاطباء). افطارانه. آنچه بدان روزه را شکنند. و رجوع به افطارانه شود

لغت نامه دهخدا

فرهنگ لغت هوشیار

افشاری: یکی از آوازهای ایرانی مغموم و دردناک از متعلقات شور ولی گام آن به سه گاه نزدیکتر از شور است

فرهنگ لغت هوشیار

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی معین

اطفاری: در تداول عامه، بجای اطواری. رجوع به اطواری شود، اطلاح کسی، مانده کردن و زحمت دادن وی را. (از متن اللغه)

لغت نامه دهخدا

افگاری: خستگی. (یادداشت مؤلف) : در محنتهاء که در عالم است از بیماری ودرویشی و افگاری و انواع عقوبات. (کیمیای سعادت)

لغت نامه دهخدا

واژه‌های مرتبط با افطاری