معنی اضطرام
- اضطرام((اِ ط ِ))
- زبانه زدن آتش، در رسیدن پیری
واژههای مرتبط با اضطرام
اضطرام
- اضطرام
- بر افروخته شدن، آتش
اضطرام
- اضطرام
- افروخته شدن آتش، زبانه کشیدن آتش، اِشتِعال، شُعلِه زَدَن، ضِرام، تَلَهُّب، تَوَقُّد، گُر زَدَن، گُر کِشیدَن، اِلتِهاب
فرارسیدن پیری، سفید شدن موی
اضطرام
- اضطرام
- افروخته شدن آتش. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). برافروخته شدن آتش. (از اقرب الموارد). زفانه زدن آتش. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی). زبانه کشیدن آتش.
اضطرار
- اضطرار
- درماندگی
اضطراب
- اضطراب
- دلواپسی، پریشانی، آسیمه سری، سرآسیمگی
اضطمام
- اضطمام
- فرا گرفتن فراهم آوردن فراگیری
اضطرار
- اضطرار
- بیچاره وحاجتمند کردن کسی را، ناچار شدن، درماندگی
اضطراب
- اضطراب
- بی تهبی، جنبیدن ولرزیدن، طپیدن، آشفتگی
اضطرار
- اضطرار
- بیچاره شدن، ناچار شدن، درمانده شدن، بیچارگی، درماندگی
