معنی اشکردن
- اشکردن((اِ کَ دَ))
- شکار کردن، شکستن، شکردن
واژههای مرتبط با اشکردن
اشکردن
- اشکردن
- شکار کردن
اشکردن
- اشکردن
- جانوری را شکار کردن، شِکَردَن، بِشکَریدَن، صِید کَردَن، اِصطیاد، شِکاریدَن، شِکَریدَن، اِقتِناص
اشکردن
- اشکردن
- شکردن وشکاردن. (ناظم الاطباء) (لغات شاهنامه) :
نبودی به گیتی چنین کهترم
که هزمان بدو پیل و دیو اشکرم.
فردوسی
وشکردن
- وشکردن
- چالاکی کردن، زود به هم گشتن و کاری را به چابکی انجام دادن
وشکردن
- وشکردن
- کارهارا چست و چابک انجام دادن
وشکردن
- وشکردن
- وشکریدن، کاری را به چالاکی و چابکی انجام دادن، وشکولیدن
اشکندن
- اشکندن
- شکستن و خرد کردن. (شعوری). مصدر دوم اشکستن یا شکستن در تداول عامه است که گاه بجای دست او را شکستی، گویند: شکاندی، یا اشکاندی
اشکران
- اشکران
- گریان. اشکبار:
چشم خور اشکران به خون شفق
راز با قعرچاه میگوید.
خاقانی
بشکردن
- بشکردن
- بشکریدن. شکریدن. شکردن. شکار کردن. شکار افکندن:
جهانا ندانم چرا پروری
چو پروردۀ خویش را بشکری.
فردوسی.
بفرمود تا پیش دریا برند
مگر مرغ و ماهی ورا بشکرند.
فردوسی.
، یرک. (ناظم الاطباء) ، نامور. (ناظم الاطباء)