معنی اشپیختن
- اشپیختن((اِ تَ))
- پاشیدن، ریختن و پراکنده کردن، ترشح کردن. اشبیختن و اشپوختن و اشبوختن هم گویند
واژههای مرتبط با اشپیختن
اشپیختن
- اشپیختن
- پاشیدن پراکنده کردن افشاندن، گل نم زدن، ترشح کردن
اشپیختن
- اشپیختن
- ریختن و پراکنده کردن چیزی، پاشیدن آب یا چیز دیگر، پاشیدن، افشاندن، شِپوختن، اِشپوختن
اشپیختن
- اشپیختن
- شپیختن. اشپوختن. اشبوختن. پاشیدن اعم از آب و جز آن. گل نم زدن. ترشح کردن:
چوک ز شاخ درخت خویشتن آویخته
بانگ کنان تا سحر آب دهان ریخته
ابر بهاری ز دور اسب برانگیخته
در سم اسبش براه لؤلؤ اشپیخته
در دهن لاله باد ریخته و بیخته
بیخته مشک سیاه، ریخته دُرّ ثمین.
منوچهری.
درویش خاککی است بیخته و آبکی بر آن اشپیخته نه پشت پا را از آن گردی و نه کف پا را از آن دردی. (خواجه عبداﷲ انصاری)
اشپیخته
- اشپیخته
- پاشیده افشانده، ترشح کرده
اشپوختن
- اشپوختن
- پاشیدن پراکنده کردن افشاندن، گل نم زدن، ترشح کردن
اشپیخته
- اشپیخته
- افشانده، ریخته، پاشیده شده
اشپوختن
- اشپوختن
- اِشپیختن، ریختن و پراکنده کردن چیزی، پاشیدن آب یا چیز دیگر، پاشیدن، افشاندن، شِپوختن
اشپیخته
- اشپیخته
- نعت مفعولی از اشپیختن. ترشح شده. پاشیده. (برهان).
اشپیختنی
- اشپیختنی
- قابل اشپیختن. که درخور اشپیختن باشد