معنی استون
- استون((اُ))
- ستون، پایه
واژههای مرتبط با استون
استون
- استون
- ستون، پایۀ سنگی یا آجری یا سیمانی که در زیر بنا ساخته شود، پایه ای که از آهن و سیمان در زیر ساختمان برپا کنند، پشتیبان، تکیه گاه
استون
- استون
- مایعی بی رنگ، فرّار و قابل اشتعال که از تقطیر املاح اسیداستیک به دست می آید و در تهیۀ رنگ و لاک به کار می رود. بسیاری از مواد را در خود حل می کند و به همین دلیل در پاک کردن لاک ناخن از آن استفاده می شود
استون
- استون
- بزبان گیلی اذخر را گویند و بدان دست شویند
استون
- استون
- بالار. ستون. (برهان). عماد. ساریه. (منتهی الارب). مخفف آن اُسْتُن. (جهانگیری). رجوع به استن شود. و معرب آن اسطوانه است:
چارعنصر چاراستون قویست
که بر ایشان سقف دنیا مستویست.
مولوی
استور
- استور
- قیم
استان
- استان
- ایالت
استرون
- استرون
- نازا، زنی را گویند که هرگز نزاید و او را به عربی عقیمه گویند
استوه
- استوه
- درمانده وخسته
استور
- استور
- چارپا، چهار پا، عموماً اسب واستر را خصوصاً
