محکمی. قرصی. حصانت. رزانت. اِحکام. متانت. (مجمل اللغه) (زمخشری). استحکام. محکم کاری. دناج. رصافه. رصانت. طباخ. (منتهی الارب) : و او را (کابل را) حصاریست محکم و معروف به استواری. (حدود العالم). به استواری جای و بپایداری کوه فریفته شد و از راه راست کرد کران. فرخی. سالاری دیگر رفت جانب خراسان و ری، و استواری قدم این سالار در آن دیار آن باشد که خداوند در خراسان مقام کند. (تاریخ بیهقی ص 284). و فتح آمد کرد، کی به استواری آن شهری نباشد. (فارسنامۀ ابن البلخی ص 88). بعهد فرخان بزرگ با ترکان مصالحه رفت که ضریبه بستانند و بطبرستان تعرض نرسانند چون دو سال برآمد دربندها و مسالک را استواریها کردند و به اداء ضریبه و اتاوه تهاون نمودند. (تاریخ طبرستان). آنچنان پاس دار جان عزیز که تو خوش خسبی و ولایت نیز گرچه صد پاسبان بوند ز پس پاس تو به ز تو ندارد کس با چنین مایه کاستواری تست پاسبان تو هوشیاری تست پاسبانی که بهر مزد بود پاسبان نی که سیم دزد بود. امیرخسرو. کسی کاستواری نه کارش بود همه کار نااستوارش بود. امیرخسرو.
