معنی استوارداشت
- استوارداشت((اُ تُ))
- یقین، ایمان
واژههای مرتبط با استوارداشت
استوارداشت
- استوارداشت
- قابل اعتماد دانستن
استوارداشت
- استوارداشت
- یقین. ایمان: ای آدمی آرام تو با استوارداشت رسول است علیه السلام بدانچه از خداوند عزّ و جل آورده است. (کتاب المعارف). رجوع به ترکیب استوار داشتن ذیل استوار شود
استوارداشته
- استوارداشته
- مؤتمن. رجوع به ترکیب استوار داشتن ذیل استوار شود
استوار داشتن
- استوار داشتن
- بر قرار داشتن محکم ساختن، باور داشتن باور کردن، اطمینان داشتن مطمئن بودن امین شمردن
استوار داشتن
- استوار داشتن
- برقرار داشتن، اطمینان داشتن، باور داشتن، امین شمردن
استوار داشتن
- استوار داشتن
- اعتماد داشتن، اعتماد کردن، باور کردن، درست پنداشتن
استوارساخت
- استوارساخت
- محکم: زره یا جامۀ استوارساخت
استوارپشت
- استوارپشت
- معقودهالقرا (ناقه). (منتهی الارب) ، امین. (برهان). معتمد، مضبوط. (برهان) (مؤید الفضلاء)