معنی استطراف
- استطراف((اِ تِ))
- نو شمردن، تازه و نو یافتن، شگفت داشتن
واژههای مرتبط با استطراف
استطراف
- استطراف
- تازه جویی، تازه یابی، شگفتیدن طرفه شمردن نو داشتن، نو پیدا کردن چیزی را، خوش کردن و شگفت داشتن بچیزی
استطراف
- استطراف
- شگفتی، تعجب
استطراف
- استطراف
- طرفه شمردن. (زوزنی) (تاج المصادر بیهقی). طرفه داشتن. طریف شمردن. نو گرفتن. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی). طرفه و نو شمردن. (منتهی الارب) : چون فاتحۀ این محنت پیدا شد جمعی از معارف ماوراءالنهربلذت استطراف و استجداد مایل شدند و از تطاول و تمادی ایام آل سامان ملالت نمودند. (ترجمه تاریخ یمینی صص 112- 113). چون قاآن بدید استطراف را بر میان بست اتفاق را در کمرگاه قاآن امتلائی بوده ست بصحت بدل شده ست. (جهانگشای جوینی).
استطراد
- استطراد
- گریز دروغین، روانی کار، کناره پردازی: از زمینه سخن بیرون رفتن از پیش دشمن گریختن برای فریفتن او، شمول خواستن، از مطلب دور افتادن، گوینده یا نویسنده ضمن مدح یا هجو یا تغزل از مطلب اصلی خارج شود و بمضمون دیگر بپردازد آنگاه باز بمضمون نخستین باز گردد
استطراب
- استطراب
- شادی جستن
استطراب
- استطراب
- طرب خواستن، شادمانی خواستن، شاد شدن
استطراد
- استطراد
- در بدیع خارج شدن شاعر از مطلب و سپس برگشتن به موضوع اول،
برای مِثال حسن تو نادر است در این وقت و شعر من / من چشم بر تو و دگران گوش بر من اند بیان کردن مطلب در زمان مناسب(سعدی۲ - ۴۲۷) و یا عشق می ورزم و امّید که این فنّ شریف / چون هنرهای دگر موجب حرمان نشود(حافظ - ۴۵۷)
استطراد
- استطراد
- از پیش دشمن گریختن و فریفتن او، از مطلب دور افتادن
استعراف
- استعراف
- شناخته گردانیدن. (زوزنی). آشنائی فادادن. (تاج المصادر بیهقی). خود را شناسانیدن.