معنی استطراد
- استطراد((اِ تِ))
- از پیش دشمن گریختن و فریفتن او، از مطلب دور افتادن
واژههای مرتبط با استطراد
استطراد
- استطراد
- گریز دروغین، روانی کار، کناره پردازی: از زمینه سخن بیرون رفتن از پیش دشمن گریختن برای فریفتن او، شمول خواستن، از مطلب دور افتادن، گوینده یا نویسنده ضمن مدح یا هجو یا تغزل از مطلب اصلی خارج شود و بمضمون دیگر بپردازد آنگاه باز بمضمون نخستین باز گردد
استطراد
- استطراد
- در بدیع خارج شدن شاعر از مطلب و سپس برگشتن به موضوع اول،
برای مِثال حسن تو نادر است در این وقت و شعر من / من چشم بر تو و دگران گوش بر من اند بیان کردن مطلب در زمان مناسب(سعدی۲ - ۴۲۷) و یا عشق می ورزم و امّید که این فنّ شریف / چون هنرهای دگر موجب حرمان نشود(حافظ - ۴۵۷)
استطراد
- استطراد
- شمول.
استفراد
- استفراد
- تک نشینی جدا نشینی، یکه گزینی، تک کاری به تنهایی کارکردن تنها شدن بچیزی تنها رفتن پی کاری، تنها کردن کاری را، تنهایی خواستن خواستار تنهایی بودن، کسی را از میان گروه به تنهایی بر گزیدن
استطرداد
- استطرداد
- به فریب فرار کردن
استطراف
- استطراف
- تازه جویی، تازه یابی، شگفتیدن طرفه شمردن نو داشتن، نو پیدا کردن چیزی را، خوش کردن و شگفت داشتن بچیزی
استطرادا
- استطرادا
- بطریق استطراد بوجه استطراد طردا للباب
استطراب
- استطراب
- شادی جستن
استیراد
- استیراد
- رسیدن به آبخورد، رساندن به آبخورد، کالاآوردن از برونمرز
