معنی اسپنتمد
- اسپنتمد((اِ پِ مَ))
- بخش سوم از پنج بخش گات ها، روز سوم از اندرگاه
واژههای مرتبط با اسپنتمد
اسپنتمد
- اسپنتمد
- بخش سوم از پنج بخش گاتها، روز سوم از اندرگاه
اسپنتمذ
- اسپنتمذ
- بخش سوم از پنج بخش گاتها، روز سوم از اندرگاه
سپنتمد
- سپنتمد
- در اوستا سپنتامئینیو، یعنی خرد مقدس و مانند گاتهای اشتود دارای چهار ها می باشد. (مزدیسنا و... تألیف معین ص 301). رجوع به سپنتامئینیو و اسپنتامئینیو شود
اسپند
- اسپند
- اسفند
اسپند
- اسپند
- دانه ای باشد که به جهت چشم زخم در آتش ریزند، اسفند
اسپند
- اسپند
- اسفند، ماه دوازدهم از سال خورشیدی، ماه سوم زمستان، در علم زیست شناسی گیاهی خودرو، با گل های سفید کوچک و دانه های ریز سیاه، در علم زیست شناسی دانۀ خوش بوی این گیاه که آن را برای دفع چشم زخم در آتش می ریزند، اِسپَندارمَذ
اسپند
- اسپند
- اسفند، آخرین ماهِ سال شمسی، نام روز پنجم از هر ماه شمسی، یکی از امشاسپندان، نماد بردباری و نگاهبان زمین، گیاهی است با گل های ریز سفیدرنگ و دانه های سیاه که دانه های سیاه آن را برای دفعِ چشم زخم، روی آتش می ریزند
اسپند
- اسپند
- رودخانه ای است که به بحر خزر ریزد ومحل صید ماهی باشد. (جغرافیای طبیعی کیهان ص 16)
اسپند
- اسپند
- دانه ای باشد که بجهت چشم زخم در آتش ریزند. (برهان). حرمل. (تاج العروس) (تحفۀ حکیم مؤمن). حرمل احمر. حرمل عامی. حرمله. اسفند. سپند. سِبَنْج و گیاه آن دانه، رَضرضه است. (بحر الجواهر) :
ای سپندی منشین خیز و سپند آر سپند
تا ترا سازم ازین چشم گرامی مجمر
چشم بد را ز چنان شاه بگردان بسپند
کآفرین باد بر آن صورت زیبامنظر.
فرخی.
خیز و دفع چشم بد اسپند سوز.
مولوی.
- امثال:
آتش و اسپند. رجوع به مثل آتش و اسپند در امثال و حکم شود.