معنی اسباغ
- اسباغ((اِ))
- تمام کردن نعمت بر کسی، زره فراخ پوشیدن
واژههای مرتبط با اسباغ
اسباغ
- اسباغ
- تمام گردانیدن نعمت بر کسی
اسباغ
- اسباغ
- تسبیغ، در علم عروض زیاد کردن الف در سبب خفیف، چنان که در فعولن، فعولان و در فاعلاتن، فاعلاتان شود و آن را مسبغ گویند، اسباغ
اسباغ
- اسباغ
- تمام گردانیدن نعمت را بر کسی. (منتهی الارب). توسعه: یقابل مولم الرزیه بما اسبغ اﷲ تعالی علیه من الصبر.
اسبال
- اسبال
- خوشه ها پایین کشیدن شلوار فرو گذاشتن پرده، خوشه کردن، بارش باران، ریزش اشک باران باریدن پیاپی باریدن، بسیار سخن بر کسی گفتن، جاری کردن روان ساختن، فرو گذاشتن جامه و پرده و مانند آنها
اسباق
- اسباق
- جمع سبق، گرو بندها: آن چه بدان ها گرو بندند پیشی جستن
اسباع
- اسباع
- هفت شدن، فروگذاشتن، هفت ماهه زاییدن، انبوهی درندگان، به دایه دادن به دایه سپردن
اسباط
- اسباط
- جمع سبط، پسرها
اسبات
- اسبات
- آسودگی آسودن، شنبگی که یهودان آیین شنبه را پاس دارند، خوابزمستانی زمخواب، جمع سبت، آسایش ها، روزگاران، شنبه ها
اسباب
- اسباب
- جمع سبب، لوازم، آلات
