معنی ازگیل
- ازگیل
- درختچه ای است خاردار با چوبی سخت و محکم و شکوفه های سفید، میوه درخت ازگیل که قهوه ای رنگ و ترش مزه است
واژههای مرتبط با ازگیل
ازگیل
- ازگیل
- درختچه ای از تیره گل سرخیان که خاردار است و بحالت وحشی در جنگلهای اروپای مرکزی و نواحی معتدل آسیا روییده میشود و غالبا آنرا با درختان دیگر پیوند میزنند ارونیا
ازگیل
- ازگیل
- میوه ای کروی شکل، گوشتالو، قهوه ای رنگ، شیرین و کمی گس، درختچۀ خاردار و جنگلی این میوه با گل های سفید
ازگیل
- ازگیل
- درختچه ای که در همه جنگلهای شمالی حتی ارسباران وگلی داغ و گردنۀ چناران میروید. حدّ سفلای آن سواحل آستارا و حد علیا، کتول در ارتفاع 2000 گزی. (گااوبا). ازگِل. نلکه. زعرور. سِر (در آستارا). زِر. تُرسه سِر (در طوالش). فَتَر (در اطراف رشت). کُنُس (در طالقان قزوین). کنس. کنوس. کونوس (در گیلان و مازندران). ترش کُنُش (در رامسر و شهسوار). تالاس گور (در رامیان). کُندُز. کُندُس (در گرگان و کجور). (گااوبا)
ازمیل
- ازمیل
- نشگرده: ابزاری است که کفشگران و شیرازه بندان و پوسته گران با آن چرم را می برند و می تراشند اسکنه گزن
ازعیل
- ازعیل
- شادمان
انگیل
- انگیل
- تکمه دگمه گوی گریبان
انگیل
- انگیل
- اَنگَله، دکمه، منگوله، حلقه، جادکمه، اَنگَل، اَنگول
انگیل
- انگیل
- انگشت، اصبع، اِنگُل
ازعیل
- ازعیل
- شادمان. (منتهی الارب)