معنی ازاره

ازاره((اِ رِ)): آن قسمت از دیوار اطاق یا ایوان که از کف طاقچه تا روی زمین باشد

ازاره: لنگ چادر بر گرفته از پارسی ازار ایزار ایزاره هزاره آن قسمتد از دیوار اطاق و یا ایوان که از کف طاقچه تا روی زمین بود

فرهنگ لغت هوشیار

ازاره: پایین دیوار که از قسمت های دیگر متمایز است و آن را با سنگ، آجر، کاشی یا موزاییک نماسازی می کنند

فرهنگ فارسی عمید

ازاره: بزیارت برانگیختن کس را. (منتهی الارب). بر زیارت داشتن. (تاج المصادر بیهقی). بزیارت بردن. (مؤید الفضلاء).

لغت نامه دهخدا

ازاره: اِزار. ایزار. ایزاره. هزاره. آن قسمت از دیواراطاق و یا ایوان که از کف طاقچه تا روی زمین بود

لغت نامه دهخدا

لغت نامه دهخدا

فرهنگ گویش مازندرانی

فرهنگ واژه فارسی سره

فرهنگ لغت هوشیار

فرهنگ لغت هوشیار

واژه‌های مرتبط با ازاره