معنی ارتفاق ارتفاق((اِ تِ)) بر آرنج تکیه دادن، تکیه دادن بر نازبالش، رفاقت کردن، همراهی کردن، دوست طلبیدن، حقی است برای شخص به تبعیت از ملک خود در ملک شخص دیگر برای استفاده بردن کامل از ملک خویش، مانند، حق مجری، حق پنجره، حق تصویر ارتفاق فرهنگ فارسی معین
ارتفاق ارتفاق حقی برای مِلک کسی در ملک دیگری مانندِ حق عبور آب، حق گشودن پنجره و حق ناودان، رفیق بودن، رفاقت، همراهی و مدارا کردن، سازش کردن فرهنگ فارسی عمید
ارتفاق ارتفاق تکیه کردن بر آرنج. (منتهی الارب). بر مرفق تکیه کردن. بر آرنج تکیه کردن. (غیاث). بر وارن تکیه کردن. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی). لغت نامه دهخدا
