معنی اذلال
- اذلال((اِ))
- پست شمردن، خوار گرفتن
واژههای مرتبط با اذلال
اذلال
- اذلال
- خوار پنداشتن دست کم گرفتن، خوار کردن، نرم گرداندن کسی را خوار پنداشتن
اذلال
- اذلال
- نرم و روان شدن، نرمی
ذلیل کردن، خوار کردن، خوار پنداشتن، خوار شمردن، خواری، ذلت
اذلال
- اذلال
- خوار پنداشتن کسی را. (منتهی الارب). خوار شمردن. خوار گرفتن کسی را، نرم دلان، جَمعِ واژۀ ذلیل. خوارشدگان. خواران. ذلیل شدگان
اذلال
- اذلال
- جَمعِ واژۀ ذِل ّ. مجاری. مسالک. طُرق:5 اصدر امیرالمؤمنین کتابه هذا و قد استقامت له الامور و جری علی اذلاله التدبیر. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 301). اموراﷲ جاریه اذلالها و علی اذلالها، ای مجاریها. (منتهی الارب) ، خوار و رام گردیدن. (منتهی الارب). منقاد گشتن، شکسته خاطر شدن. انکسار قلب، سست و نرم ایستادن نره، سرعت کردن در کاری تا فوت نشود. شتافتن تا امری فوت نشود
اتلال
- اتلال
- جمع تل، پشته ها، بالش ها، جمع تل توده های خاک و ریگ پشته ها،جمع تل بالشها
احلال
- احلال
- فرود آمدن، روا دانستن، بایستن، کیفرسزایی حلال گردانیدن
اجلال
- اجلال
- جمع جل، پالان ها دامپوش ها بزرگداشت
اخلال
- اخلال
- آشوب بر هم زدن کار شکنی زیانگری در تازی با آرش (معنی) بردن و ربودن نیز آمده اخلال طلب اخلال جوی اخلال گر خلل آوردن، خلل و رخنه کردن، خلل رسانیدن، زیان رسانیدن
اذیال
- اذیال
- جمع ذیل، دامن ها، جمع ذیل دامنها: (سلطان... به خواجه حواله کرد... چنانکه از هیچ جانب غبار آزادی بر اذیان ننشست) (سلجوقنامه ظهیری) یا اذیان ناس. طبقه پست از مردم اذناب ناس سپس روندگان پس ماندگان مقابل نواصی
